Impressie Nacht van de Vluchteling 2019, door Annie Schalkwijk
Annie Schalkwijk is Zenpeacemaker en werkt sinds 2015 met en voor vluchtelingen. Zij was de afgelopen jaren betrokken bij de Nacht van de Vluchteling en schreef hier ook over in de nieuwsbrief (zie nieuwsbrief april 2018).
Ellen Eggerdink is actief bij de Zen Peacemakers. Voor de 3e keer liep ze mee met de Nacht van de Vluchteling omdat ze beseft dat moeten vluchten iedereen kan overkomen.
In de 10e Nacht van de Vluchteling zou éénmalig een route komen van Kamp Westerbork naar Groningen. Als eerbetoon aan het vele leed van en in dit kamp wilde ik deze route lopen. Samen met mijn Zen Peacemakermaatje Ellen startten we het team ‘Doorgaan tot Vrede’.Dit team is uitgegroeid tot 8 deelnemers waaronder nog 3 anderen uit Hilversum. Kamp Westerbork is 80 jaar geleden gebouwd als vluchtelingenkamp voor Europese Joden. In de 2e wereldoorlog werd het doorvoerkamp naar de vernietigingskampen. Helaas is deze route afgelast, uit verschillende hoeken was er commentaar op.
volle maan
We zijn als compleet team overgegaan naar de 40 km Nijmegen – Arnhem. Als teamleden kenden we elkaar niet allemaal. De avond voor het startschot spraken we af om kennis te maken. Vervolgens vertrokken we naar ons startpunt, ieder een geel hesje en een knipkaart. Een uitbundige sfeer, toespraken, warming up en de piano werd bespeeld door de pianist van Yarmouk (Syrië). Hij heeft asiel in Duitsland gekregen, en hij liep mee in deze route.
Het was een prachtige route, het weer was goed, volle maan. Om 00.00 uur gingen we van start. Ik kreeg de loop niet echt goed te pakken (ik ben een uitgesproken ochtendmens), voelde me ook niet heel fit. Ik ben gestopt na 30 km, alle anderen hebben de 40 km uitgelopen.
Ik heb met het bezemwagenteam gebeld en werd netjes naar het eindpunt gebracht. Daar stond de burgemeester van Arnhem medailles om te hangen. Er was geen sprake van dat ik geen medaille zou krijgen, het ging om de inspanning en dat is een grote prestatie. Wat een enorme vrijwillige inzet bij alle rustpunten! Ik heb heerlijk mijn benen laten masseren en heb toen mijn medeteamgenoten opgewacht.
ambassadeur
Als lopers in de nacht geven we de vluchtelingen een gezicht, menselijke waardigheid, we verklaren ons solidair. Ook zijn we ambassadeurs voor de Stichting Vluchteling. We vroegen om ons of ons team te sponsoren ten behoeve van de eerste levensbehoefte in de vluchtelingenkampen. Er is zeer royaal gegeven, door familie, vrienden maar ook door onze spirituele achterbannen, Zen Peacemakers Lage Landen en De Kapel, vrijzinnige geloofsgemeenschap Hilversum. Ons team bracht € 3.325,- bij elkaar, terwijl we hadden ingezet op € 2.000,-. Wat een indrukwekkende ervaring!
Ellen Eggerdink:
“Ons team viel al snel uiteen. Het is altijd handig om te lopen met een paar mensen die hetzelfde tempo lopen. Ik liep samen op met nog 2 Nijmegenaren. Onderweg waren we een steun voor elkaar.
Bij de stops zagen we onze andere teamgenoten: Annie en het ‘jonge’ snelle Hilversumse groepje.
Ik was blij dat ik het, na de hersenschudding van 1½ jaar geleden, fysiek aan kon deze nacht te lopen. Ik genoot er erg van dat er zoveel jonge mensen meeliepen en er was een erg fijne verbindende sfeer. Iedereen liep geanimeerd met elkaar te praten en was vriendelijk en zorgzaam voor passanten in de tocht. De gastvrijheid van de vrijwilligers bij de stops was fijn. Je realiseert je dan dat er voor vluchtelingen die onderweg zijn niet zo’n gespreid bedje is. Hun tocht is er een van niet weten waar te zijn, waar te komen, hoe aan eten en drinken te komen, en hoe ze zullen worden benaderd door wie op hun pad komt. Dankbaar, met veel endorfine in het lijf, keerde ik moe en voldaan weer huiswaarts.”