Impressie door Maatje den Herder
Parijs! Deze keer was ik op stap met IWG, de Interlevensbeschouwelijke Werkgroep Gent. We waren met een 20-tal mensen van verschillende christelijke achtergronden en boeddhisten van de Zen Sangha.
Op eerdere reizen waren er moslims mee, maar vanwege de ramadan was dat deze keer moeilijk.
duimpje
We logeerden in Foyer Le Pont, een Protestants centrum. We hadden geluk met onze medereiziger Frank De Waele. Die heeft een aantal jaren in Parijs gewoond en was er o.a. stadsgids. Hij kent Parijs op zijn duimpje. Ter introductie kregen we een gegidste wandeling door Parijs van Frank, met aandacht voor veel details waar je als toerist zeker aan voorbijloopt.
Rekening houdend met de visie van de groep, hebben we contacten kunnen leggen met verschillende Parijse groepen, die elk op hun manier proberen een bijdrage te leveren aan de maatschappij. Als progressieve protestant, had ik toch mijn bedenking bij sommige overtuigingen. Zo vond ik het bedenkelijk hoe je vandaag de dag nog je dagen als non kan doorbrengen. Op de heuvel van Sacré-Coeur bezochten we niet de basiliek, maar wel het nonnenklooster. Een zuster van de orde van de Benedictinessen vertelde ons hoe ze tot haar beslissing gekomen was om toe te treden tot een kloostergemeenschap. Hoe ze al biddend haar bijdrage denkt te geven aan de maatschappij. Dit zonder of met een minimaal contact met de buitenwereld.
kabaal
Een groot contrast was La halte humanitaire van Armée du Salut, het Franse Leger des Heils. Een zeer gedreven directeur vertelde uitgebreid over de problemen bij het opvangen van daklozen zonder papieren, asielzoekers en thuisloze jongeren. De mensen uit onze groep die ook bezig zijn met deze problematiek, ervoeren een déjà vu. Het zijn dezelfde problemen die we hier in België en zeker ook Nederland tegenkomen. Wel opmerkelijk was dat de hele organisatie steunde op één man, een schijnbaar onvermoeibare boeddhist. Een geruststelling voor mij was dat hij vertelde dat ook als er een extreem rechtse regeringswissel plaats zou vinden, de opvang van vluchtelingen en asielzoekers door zal gaan. Helaas zal daar in de nabije toekomst geen einde aan komen.
Een groot deel van de Franse bevolking heeft een nogal luidruchtige manier om te kennen te geven dat ze het niet eens zijn met de beslissing van de overheid. In Vlaanderen is er nauwelijks ruchtbaarheid gegeven aan de beslissing dat Belgen vanaf nu “mogen” werken tot 67 jaar. De Fransen moeten vanaf nu werken tot 64 jaar. Al weken protesteren ze hier tegen op straat. Ook donderdag was zo’n actiedag. Terwijl we binnen zaten bij La halte humanitaire, zagen we door de hoge ramen nog net de helmen van de ordediensten door de straat voorbij trekken. We hoorden het kabaal van de demonstranten en lieten het letterlijk aan ons voorbij gaan. Als de financiële wereld eerlijker verdeeld zou worden, zou er ook een eerlijker verdeling van de pensioenen zijn. Helaas is dat ook bij ons niet aan de orde.
tof
Ik heb genoten van de 5 dagen Parijs, van de bruisende stad, van de verscheidenheid aan mensen, van de gemoedelijke sfeer. Ook de wandelingen door Parijs waren fijn, ondanks het soms trieste weer. Ik heb een beetje inzicht gekregen in het Metronetwerk, maar ik was zeker blij met mijn compagnie. Ik had toffe reisgenoten.