Bijdragen aan het kerkasiel in Den Haag door Harriet Marseille

Harriet Marseille is coach / trainer in persoonlijk leiderschap en heeft haar eigen bedrijf Ouderbetrokkenheid-PLUS (www.ouderbetrokkenheidplus.nl). Ze werkt met name in het onderwijs en voor nieuwkomers. Harriet is Zen Peacemaker en blogt over wat haar raakt in het leven. 

In de krant las ik een bericht over het kerkasiel dat een protestantse kerk in Den Haag vanaf eind oktober zou aanbieden aan de Armeense Hayarpi Tamrazyan en haar gezin, in de hoop om alsnog via het kinderpardon in Nederland te mogen blijven.  Er zou een marathonviering worden georganiseerd, 24 uur per dag! Ik was blij verrast met deze actie en voelde me geroepen om daar deel van uit te mogen maken. Even later las ik op facebook meer over deze actie, en ook om welke kerk het ging: buurt- en kerkhuis Bethel in Den Haag. Er zouden heel veel voorgangers en aanwezigen nodig zijn, en ieders bijdrage werd op prijs gesteld.

luister!
Ik polste Diana Vernooij, die actief is bij de Zen Peacemakers en voorganger bij oecumenische basisgemeente De Duif Amsterdam. Ze bleek bereid om op zaterdag 10 november van 14.00 – 16.00 uur een stuk van de marathonviering te verzorgen. Samen dachten we na over de inhoud van deze dienst. Diana maakte er een mooie interreligieuze viering van, die door zo’n 30 mensen werd bijgewoond. Ook de ouders van het gezin Tamrazyan waren erbij.
Het thema van de dienst was ‘Luister!’. Hierover zei Diana: “Luisteren naar de verhalen van vluchtelingen, daarvoor open je je hart. Echt luisteren is luisteren zonder vooroordeel, zonder te denken te weten wat de ander bedoelt. Laten we vluchtelingen tot spreken horen: luister!”
In haar overweging vertelde ze dat je deze liturgische marathon oneerbiedig ‘een gebed zonder eind’ zou kunnen noemen. “En dat is het ook,” beaamde ze. “Dit is een gebed zonder eind. Onze betrokkenheid bij het leed van anderen is een gebed zonder einde; de ellende in de wereld is een gebed zonder einde.” Maar Diana zag dit niet als een ontmoediging om ons betrokken te tonen, integendeel. Ze riep allen op om van dat gebed zonder eind een leven lang aanwezig zijn te maken.

open ruimte
Een dienst van twee uur is lang. Daarom wilden we voldoende mogelijkheid bieden tot eigen bijdrage van de aanwezigen. We zongen mooie liederen met elkaar, zoals het lied ‘Als alles duister is, ontsteek dan een lichtend vuur dat nooit meer dooft’ uit Taizé. In een luistercirkel kon ieder delen wat hem of haar raakte rond vluchtelingen en het kinderpardon. En wie dat wilde kon een voorbede uitspreken.

Om het thema luisteren nog dieper te raken, hebben we tussen de teksten door momenten van stilte ingebracht. Voorafgaand aan de luistercirkel daalden we met een geleide meditatie af in de stilte in onszelf. Om de open ruimte te kunnen vinden van waaruit je zonder oordeel kunt luisteren naar wat zich in je afspeelt. We luisterden naar verstilde pianomuziek en naar een vijftal gedichten van mensen met een vluchtelingen-achtergrond, waaronder ook een gedicht van Hayarpi Tamrazyan.
De deelname vanuit de aanwezigen was hartverwarmend. We hadden niet verwacht dat zoveel mensen iets zouden willen delen in de luistercirkel.

Ik ben naar huis gegaan met een intens dankbaar gevoel van verbondenheid. Zó wil ik graag leven, en zó wil ik mijn leven graag delen met anderen. Als een gebed zonder eind. 

• Foto:
  – Hayarpi Tamrazyan  in de Bethelkerk Den Haag – foto: Beleidende kerk LeidenZie ook op facebook een filmpje over het kerkasiel