column van Christel Kroezen
Mijn kat Indra is genoemd naar de Schepper van Indra’s net: een oneindig groot net, bezet met juwelen die elkaar eindeloos reflecteren. Het is een metafoor die wordt gebruikt om de concepten van leegte en interzijn in de boeddhistische filosofie te illustreren.
Mijn kat heet dus Indra omdat hij mij met zijn naam herinnert aan deze eindeloze verbondenheid, dat hij zich, zoals een kat betaamd, ook gedraagt als een God, is daarbij een bonus: ;).
Hij inspireert daarbij niet alleen mij in een bewustere levenshouding maar ook mijn huisgenoot geeft aan dat sinds de komst van Indra in ons huis, haar kijk op dieren volledig is veranderd. Ze vertelt regelmatig hoe ze Indra’s ogen terug ziet in andere dieren die ze onderweg ontmoet. Waar ze voorheen deze dieren niet opmerkte ziet ze nu levende wezens (Indra’s) met hun eigen aardig-heden.
Wat een godsgeschenk is dat, zo’n levend wezen in huis en wat kunnen we ongekend veel leren van dieren. Wat nou als ze eens zouden kunnen praten?
Wij willen geen excuses… we willen een offer zodat we zien dat je het meent!
Onlangs zag ik prachtig locatie theater van theatergroep de Plaats op verschillende natuurplekken in Nijmegen. In de verschillende scènes hoorden we niet alleen mensen praten maar ook hoorden we de stem van verschillende dieren.
Vooral de ongezouten woorden van 1 van de bevers raakte me diep. Wellicht ook omdat het de laatste scène was en mijn hart al zo was open geschoffeld door de voorgaande scènes.
Foto Anna Fransen
De bevers waren zo kwaad op de mensen, dat ze de dochter van de natuurbeheerder hadden ontvoerd. Ze zouden haar laten verdrinken als hij zijn gedrag niet zou veranderen. De man maakte excuses namens alle mensen en zei dat hij echt ontzettend zijn best deed om klimaatverandering tegen te gaan. Zo herkenbaar: dat je best doen en schuld betuigen namens de hele mensheid.
Maar de bever maakte duidelijk dat ze niets had aan excuses en het je ‘best’ doen. Zij wilde dat hij een offer zouden maken…wilde hij zijn auto niet wegdoen? Iets dat pijn doet. Dat raakte me.
Een offer maken dat gaat ons toch vaak te ver… het moet niet te ongemakkelijk worden… we doen toch al genoeg? Dan is toch zeker eerder Shell aan de beurt of die Ahold miljonairs die maar niet opschieten met die plastic-meuk. Maar ze heeft gelijk die boze, wijze bever. Als we niet bereid zijn om 1 offer te maken dat een beetje pijn doet, dan redden we het niet.
Ik houd ontzettend veel van reizen en ook woont mijn broer nu in het buitenland. Mijn offer is dat ik niet meer ga vliegen… en ja dat doet zo af en toe best pijn.
Voordeel van niet meer vliegen is dat ik vaker thuis ben… met Indra.
Wat is jouw offer?