Hoe spiritueel omgaan met ouder worden en ouder zijn
Een persoonlijk verslag over de bijeenkomst spiritualiteit en ouderdom van Ita Muller

De zon scheen door de jonge blaadjes aan de oude bomen van de ’s-Gravelandseweg in Hilversum toen wij naar De Kapel liepen om ons te bezinnen op het ouder worden. Heel toepasselijk, nodigde de eerste inleider (Divya Boon) ons uit vaak buiten in de natuur te zijn om er de universele levenscyclus te ervaren. Op elk moment van ons leven is dat van belang, maar speciaal en meest indringend als je in de oudste levensfase bent. Lees verder →

Open dag Noord Nederland 30 mei 2015
Zen Peacemakers Lage Landen.

In het Dharmahuis te Leeuwarden stond de koffie en thee gezellig voor ons klaar.
Wij hadden op verzoek allen iets te eten meegenomen, dat ziet er gelijk lekker en gezellig uit.
Anshin Tenjo Schröder, oprichter van het Dharmahuis heet ons welkom en vertelt iets over haar werk.
Het Dharmahuis organiseert activiteiten op het gebied van Zen meditatie.

Daarna vertelt Petra Hubbeling over het werk van de Zen Peacemakers, over de oprichter Bernie Glassman. De bakkerij die hij oprichtte, en alles wat daar uit voort vloeide. De retraites naar Auschwitz. Lees verder →

Op vrijdag 24 april l.l. was auteur, filosoof en activist Bleri Lleshi centrale gastspreker op het Superdiversiteitsdebat in Geraardsbergen, een samenwerking tussen Giesbaergske Koleuren Gazette en ’t Uilekot vzw.
In zijn gekende stijl analyseerde Lleshi de problemen in de samenleving van vandaag. Hij somde ook enkele oplossingen op.
Naast zijn socio-culturele betoog, haalde de auteur/filosoof ook het belang van spiritualiteit en zingeving aan -niet noodzakelijk vanuit een religie of godsdienst.
Ook opvallend was het thema van kruispuntdenken, dat Lleshi als zowat de enige mogelijkheid ziet om de verschillen tussen mensen en culturen op te lossen en zodoende tot een meer gelijke en meer verdraagzame samenleving te kunnen komen. Lees verder →

Zaterdag 2 mei jl. organiseerden de Zen Peacemakers een bezinningsdag over Armoede in Antwerpen. Onder leiding van Patrice van Huffel en Dorine Esser bezochten de deelnemers een Antwerpse wijk waar al generaties lang armoede heerst.

• 15% van de Belgen leeft met een armoederisico.
• Armoede is niet alleen een kwestie van inkomen.
• Armoede gaat ook over sociale uitsluiting in verschillende levensdomeinen die met elkaar verweven zijn waaronder: onderwijs, werk, vrijetijdsbesteding en huisvesting.
• Armoede wordt daarom vaak van generatie op generatie doorgegeven.

Lees hieronder de impressies van deze bezinningsdag door:
Nathalie Depauw, Iris Denolf en François Staes

Lees verder →

Foto Marijke de Groot

Zondag 12 april 2015 Kraanvogels vouwen

– door Lia van Dolder –

Op 5 augustus a.s. is het 70 jaar geleden dat de atoombom, die een einde maakte aan de tweede wereldoorlog, viel op Hiroshima en Nagasaki. Deze bommen waren ontwikkeld in het atoomlaboratorium in Los Alamos in New Mexico.

Er vielen direkt na het gooien van de bommen al 80.000 slachtoffers en nog eens zo’n aantal zou overlijden aan de gevolgen van deze gruwelijke gebeurtenis.

Eén van de slachtoffers was een twee jarig meisje, Sadako Sasaki, dat 10 jaar later zou overlijden aan leukemie. In haar laatste levensjaar heeft zij, als een gebed voor genezing, 1300 kraanvogels gevouwen en heeft daarmee een internationaal symbool voor vrede in het leven geroepen en een herinnering aan de vele slachtoffers. Lees verder →

Zondag, 8 maart 2015

Vandaag is er weer een Open groep voor Palliatieve Zorg onder leiding van Zen Peacemakers Spirit Holder, Sensei Frank De Waele.

Iedere keer dat ik er naartoe ga ontdek ik weer een nieuw mysterie. Maar is dit niet waar het leven om draait? Elke dag een nieuwe ontdekking? Leven is dood en dood is leven; hiermee werd ik als kind al geconfronteerd. Ik kon toen nog niet begrijpen hoe en waarom dit onderwerp mij zo aansprak en aantrok maar nu zie ik de rode draad in mijn leven. Het kwam telkens maar terug en terug. Het werd een beetje een tweede natuur voor mij. Er wordt echter niet of weinig over de dood gesproken. Er heerst een grote angst voor de dood. De dood is het grote taboe in onze samenleving. Als vrijwilliger in de stervensbegeleiding krijg ik vaak te horen: ‘Hoe kun je nu werken met mensen die sterven? Daar moet je toch een hard karakter voor hebben?’ Ik wil er graag aan meewerken dat er verandering in deze ‘onwetende’ houding komt. Lees verder →

Foto Harry Aaldering

Verslag van het Zen Peacemakers Order (ZPO) weekeind met Frank Sensei in Gent
16 tot 18 januari 2015 (1)

Tijdens dit weekend ontvingen Gilbert en Patrice de Zen Peacemakers voorschriften.

Het verslag van Patrice kan je hier lezen.

Zal je ze bewaren?

– door Gilbert Daishin Angyo Werelds –

Ja, ik zal ze bewaren, de mooie ontmoetingen en ervaringen die we deelden tijdens het ZPO weekeind. De openheid en het vertrouwen in de gesprekken met lukraak gekozen mensen in de stad. Mensen die zo maar op straat bereid zijn hun levensverhaal te vertellen in een toevallige ontmoeting, en ter plekke bereid zijn woorden te geven aan hun intieme anders zijn en wat ze ten diepste in hun leven nodig hebben, de blanke Afrikaan, de eenzame tachtiger, de Russische accordeonist, de onder kleren verdoken geknielde bedelaarster in gassho; medemensen van over de gehele kleine wereld waarin we onszelf herkennen mede door de zoektocht naar liefde, vriendschap, warmte, genegenheid, verbinding en erkenning. Lees verder →

Auschwitz een koan

In november van dit jaar was ik deel van de Zen Peacemakers retreat in Auschwitz. Het was mijn eerste keer in Auschwitz. Ik zag er vreselijk tegenop. Ik wilde dit al jaren en steeds was er weer iets dat er tussen kwam. Dit jaar ging ik. Regelmatig kreeg ik de vraag waarom ik dit wilde. Dan had ik geen antwoord. Voor zover ik weet heb ik geen familie in de kampen verloren – tenzij je het idee van familiebanden verbreedt naar de gehele mensheid. ‘Hoe talloos de levende wezens ook zijn, ik beloof ze te bevrijden’ past ook in mijn hart.

De retreat had een bijna onwezenlijk begin. Het was warm voor de tijd van het jaar (11 graden), de zon scheen en de gids leidde ons door de hoofdstraat van Auschwitz I. Kort daarvoor hadden we gaskamer 1 bezocht. Het was druk in de straten, de oude kazernegebouwen zagen er goed onderhouden uit en de bomen waren nog in blad. Als je je ogen wat dichtkneep zou je je zo in een woonwijk in Nederland kunnen wanen. Het credo ‘Arbeit macht frei’ sierde de poort. Lees verder →