Verslag van de Vluchtelingencouncil
– door Corinne Vullink –

Zondag 27 november j.l. heb ik voor het eerst deelgenomen aan een luistercirkel van de Zen Peacemakers. Het was een bijeenkomst voor mensen die zich, op welke wijze dan ook, betrokken voelen bij de vluchtelingen.

Nou, dat geldt zeker voor mij!
Op deze zonnige ochtend kon ik er op de fiets naar toe (het was in Utrecht) en trof aldaar 6 vriendelijke mensen. Onder het genot van (zelf mee gebrachte) hapjes hebben we geluncht met elkaar en werd er wat uitgewisseld over de verschillende initiatieven en activiteiten voor vluchtelingen in verschillende gemeentes. Lees verder →

Zen Peacemaker Maarten Olthof bezocht afgelopen november de Bearing Witness retraite in Auschwitz. Hier lees je de impressie van deze retraite

Bezoek aan Krakau en Auschwitz-Birkenau,
Retraite van de Zen Peacemakers met Bernie Glassman, Frank de Waele e.a.

Reflecties en haiku’s van Maarten Olthof
Geschreven voor mensen die met dana deze retraite voor mij mogelijk hebben gemaakt;
op verzoek beschikbaar gesteld aan de Zen Peacemakers Lees verder →

 ‘The Gate of Sweet Nectar’
verslag van de Zazenkai van Zen Spirit met Irène Kaigetsu Bakker Sensei

– door Hetty Bongers, Sangha-lid Zen Spirit, Arnhem –

De ceremonie “The Gate of Sweet Nectar” was het thema tijdens de Zen-dag op 19 juni in onze zendo in Arnhem.
De ceremonie zit vol rituelen, wat mij aanspreekt vanuit mijn katholieke achtergrond. Het is een belangrijk ritueel voor Zen Peacemakers (waar Zen Spirit bij aangesloten is) om niets en niemand buiten te sluiten en de eenheid te beseffen en ervaren met alles wat is. Om van daaruit alle aspecten van dit leven, het lijden en ons mens-zijn te voeden en te omarmen. Het voeden van alles wat behoeftig, verstoten is zowel in onszelf als anderen.

We nemen aan dat de ceremonie teruggaat tot de tijd van de historische Boeddha. Anada had namelijk een akelige droom, waarin hij zijn overleden moeder ondersteboven in de hel zag hangen. Boeddha raadde aan deze ceremonie te doen om vrede te brengen aan haar en alle lijdende wezens. Lees verder →

Mijn ontmoeting met het Fort, toen en nu
– door Tim Symons –

Op zondag 22 mei organiseerden de Zen Peacemakers een bezinningsdag in het Fort van Breendonk.

Het was twintig jaar geleden toen ik voor het eerst kennismaakte met die plek, de verplichte schooluitstap, weet u wel… Voorbije zondag vertrok ik er heen, niet omdat het moest, maar omdat ik het wilde.

Ik was echt benieuwd.

De eerste keer was ik erg onder de indruk, zelfs een paar dagen behoorlijk van de kaart. De gruwel die je kent uit films, boeken en andere verhalen, kwam toen plots wel erg dichtbij. Bij het binnenkomen van het fort, voelde ik lijfelijk de angst en dood om me heen kruipen. De duisternis en kilheid nestelden zich onmiddellijk onder mijn vel om daar de rest van de dag te blijven zitten. Ik kon toen moeilijk vatten waarom ik als enige van de klas dit zo ervoer. Mijn medescholieren dolden maar wat tijdens de rondleiding en ook dat werkte op m’n gemoed. Lees verder →

Zelfzorg voor peacemakers
– door Harriet Marseille –

“Ik waardeer mijn leven als Peacemaker. Dit is de gelofte de Drie Juwelen niet te minachten.”
Deze gelofte, de tiende in de reeks geloften van een Zen Peacemaker, die we in de jukai-ceremonie volmondig beloven na te komen, stond op zaterdag 16 januari centraal in de teisho (toespraak)  van Frank Roshi, tijdens de ZPO (Zen Peacemaker Order) tweedaagse in Gent.
De drie juwelen, boeddha, dharma en sangha, dat zijn we in feite zelf. In dat wat we ‘ik’ noemen, komt de non-duale eenheid (boeddha) samen met de dualistische verscheidenheid van de dharma (ik ben anders dan jij), in wederzijdse afhankelijkheid (sangha). We beloven met deze tiende gelofte dan ook om goed voor onszelf te zorgen.
Doe ik dat ook, in mijn alledaagse werkelijkheid? Lees verder →

GC en Zen: Basis workshop 12 en 13 december 2015 (Zen Centrum Amsterdam)

– door Jan de Jonge –

Dit was de 2^de workshop van Ruud Baanders (www.mahakaruna.org.uk) voor de Zen Peacemakers Lage Landen met een twintigtal deelnemers van verschillend pluimage.

Gestart werd met een voorstelronde en de verwachtingen van de deelnemers. Eigenlijk niet verrassend: herkenbare verwachtingen, vaak gerelateerd aan de werksituatie en karaktereigenschappen, b.v. “kort door de bocht en meer geduld willen opbrengen”, “meer verbinding zoekend met de ander”.

Ruud legt uit, dat niet-verbindende communicatie een onderdeel is van de manier waarop we in praktische zin vaak met elkaar omgaan. Echter, het kan elementen bevatten die niet bijdragen aan empatische verbinding met de ander, zoals “labelen”, eisen stellen, woordkeuzes zoals “moet”, waardoor mensen in de weerstand kunnen schieten. Met Geweldloze Communicatie worden elementen toegevoegd die ondersteunend zijn voor het creëren van een empathische verbinding met onszelf en andere mensen, waarbij de behoeften van alle betrokkenen in beschouwing worden genomen. Lees verder →

What can one person do?

 – by Kim Tsai –

I’ve long given up the illusion that I can help everybody in this broken world. I was asked today where I draw the line at help and how do I decide who to help? Is there a plan behind my support actions and how not to be overwhelmed at the sheer scale of the problem?

As a volunteer on Lesbos last December, I saw how many volunteers give their all to help as many refugees as possible. Handing out food, distributing clothes and blankets, preparing tea for the masses, or patrolling the shores to look for boats. I did some of that stuff too, but soon decided that in order to put my own skills to good use, I would be better off trying to identify the most vulnerable cases, and providing them with one on one help. Lees verder →

‘Affect matters’ (2): hoezeer laten we ons raken door vluchtelingen?

– door Harriet Marseille-

De promotie van Kim Tsai is bij me binnengekomen. Ik voel hoe belangrijk het is, wat Kim met haar onderzoek heeft gedaan. We moeten ons laten raken door de verhalen van vluchtelingen! Het gaat om het aangaan van een diep menselijke relatie. Ondertussen speelt er rond vluchtelingen van alles in mijn eigen woonplaats, Leidschendam, waardoor ik me laat raken. Niet alleen rond een mogelijk AZC, dat de gemoederen hier behoorlijk in beweging heeft gebracht, zowel in positieve als in negatieve zin. Maar ook rond de crisisopvang van 200 asielzoekers, eind oktober, waar ik een paar keer als vrijwilliger ben komen helpen. Lees verder →

Trainingsdag Council rond vluchtelingen (20-11-15 in Hilversum)

– door Lucien Nenren Staarink-

Al een tijd lang heb ik het gevoel dat ik iets zou moeten doen om het lijden in de wereld te verzachten. Dat werd wat prominenter bij de retraite van Roshi Joan in 2014 en afgelopen maart nog meer toen ik jukai mocht ontvangen van Irène Sensei.
Bij mijn werk als mindfulnesstrainer merk ik dat het me veel energie geeft om mensen persoonlijk te helpen en het alleen al veel waard is om te luisteren naar hun ongemak of pijn of verdriet.

Na alle berichten over de grote stromen vluchtelingen lag het wel voor de hand om hier een steentje bij te dragen. Dus toen ik het bericht van Sensei hoorde dat er een counciltrainingsbijeenkomst zou komen voor het faciliteren van council voor mensen die met vluchtelingen werken, werd ik hier wel enthousiast van. Lees verder →