introductie door het bestuur – Frank van den Brink
interview met Annie – Diana Vernooij
Het bestuur introduceert een nieuwe functie: de Sangha-elder in de Zen Peacemakers Lage Landen en Frank van den Brink licht toe wat het bestuur voor oges staat met een Sangha-elder.
Wat is de rol van een Sangha-elder?
Als relatief jonge sangha, met een klein aantal actieve sangha leden is het belangrijk dat kennis en wijsheid niet verloren gaan als een actief sangha lid besluit een stapje terug te doen. Wat kunnen we doen om deze kennis en wijsheid te behouden?
De Sangha-elder!
Het betreft hier een vrije rol die door de elder (binnen de gegeven kaders) op eigen wijze wordt ingevuld (passend handelen vanuit de persoon en vanuit de situatie). De manier waarop dat precies tot uiting zal komen wordt met het verloop van de tijd duidelijker.
Een Sangha-elder:
- is een ervaren beoefenaar en belichaamt de 3 leefintenties van de Zen Peacemakers;
- leeft volgens de Zen Peacemakers voorschriften: de drie juwelen, de drie basisbeginselen, de tien geloften en de vier verbintenissen;
- heeft een actieve participatie bij het werk van de Zen Peacemakers Lage Landen (gehad);
- is een vraagbaak voor bestuur en sangha-leden;
- is een voorbeeld voor nieuwe beoefenaars, daar waar mogelijk ondersteunt de Sangha-elder nieuwe beoefenaars;
Een Sangha-elder kan door de Sangha-leden benaderd kan worden als een goede spirituele vriend.
Annie Schalkwijk, de eerste Sangha-elder
Interview door Diana Vernooij over de thema’s van de Sangha-elder
Bestuurslid
“Ik zat in het bestuur van de Zen Peacemakers Lage Landen vanaf de officiële oprichting tot 2019. Maar ik ben geen bestuurder, wel ben ik zeer gemotiveerd om bij deze beweging betrokken te blijven en mijn inbreng te hebben. Ik ben goed geworteld in de leef intenties van de Zen Peacemakers, ik leef ervan uit. Ik heb veel activiteiten gedaan en ik word een dagje ouder. Wat deze nieuwe rol is, wat ik dan doe en wat ook niet – dat gaan we nog ontwikkelen. Het is niet zo dat er een nu een dringend probleem is dat ik nu moet gaan oplossen, maar dat kan zich aandienen.”
Vraagbaak
“Ik word uitgenodigd voor bestuursvergaderingen, om mee te denken met nieuwe initiatieven. Het fijne is dat ik niets hoef te besluiten (heb die bevoegdheid ook niet) en ook niets hoef uit te voeren op bestuurlijk niveau. Wel kan ik de aanpak van een initiatief mee vormgeven en meedenken over nieuwe plannen.
Buiten de Peacemakers-activiteiten doe ik regionaal vrijwilligerswerk, onder andere op het gebied van huisbezoeken. Ik ben wel eens benaderd door iemand die een verstandig gesprek wil. Het lijkt soms wel een beetje een pastoraal werk, maar net zo makkelijk doe ik boodschappen voor iemand.
Mensen die geïnteresseerd zijn in het werken vanuit het Zen Peacemakers gedachtegoed kunnen bij mij te rade gaan. Ik wil er voor hen zijn.”
Verbinding
“Mijn eigen intentie is het om meer verbinding tot stand te brengen tussen de Zen Peacemakers en alle andere lagen in de bevolking. Wij zijn een Sangha zonder leden en wonen zeer verspreid. Dat maakt het ingewikkeld om bijvoorbeeld als Sangha te koken voor daklozen zoals wel in de Verenigde Staten gebeurt. Voor ons is het belangrijk om telkens weer in je eigen buurt verbinding te zoeken met andere organisaties en daarin zelf het gedachtegoed vorm te geven. Een andere intentie van mij is om de verbinding en uitwisseling aan te gaan met mensen uit andere spirituele tradities.
Zo ben ik één van de facilitators van de training Opstaan uit witte stilte (zie ook de website). Ook hier vind ik het belangrijk om onze boeddhistische beoefening te verbreden en te luisteren naar inbreng vanuit diverse tradities. Ik wil zoeken naar verbindende woorden, de breedte maar ook de diepte in, zodat meer mensen zich aangesproken voelen.”
Voorbeeld
“Hoe kan ik een voorbeeld zijn voor nieuwe beoefenaars? Voorbeeldgedrag is te zien in de manier waarop ik leef en omga met de ander. Daar hoef ik niet mee te koop te lopen: de linkerhand hoeft niet te weten wat de rechterhand doet.”
Ethisch
“Dat ik me ga uitspreken over ethische zaken moet niet zo groot gezien worden. Ik word geen vertrouwenspersoon of iemand die zich buigt over juridische kwesties. Ik denk meer aan mede-Sangha genoten durven aan te spreken op oordelend en uitsluitend gedrag en taalgebruik. Samen zoeken naar hoe onze taal inclusief te maken is. Voor mij is het belangrijk om op de achtergrond te blijven en te luisteren.
De Dogenklas (zie het interview met Tim Symons in deze nieuwsbrief), waar ik al een jaar bij betrokken ben, is heel ondersteunend voor me. Iedere keer weer kom ik op het punt terug dat het niet om heiligheid gaat, niet om het resultaat van het werk. Als ik mediteer ben ik niet meer dan iemand die niet mediteert. Dat besef zakt steeds dieper bij me in en houdt me scherp. Het gaat niet om belangrijk zijn of promotie maken – je kunt nergens naar toe, je bent er al.
Tegelijkertijd: met onze activiteiten willen we wel iets bewerkstelligen. We leven in de eeuwige spagaat tussen eenheid en dualiteit. Iedere keer weer dat onderzoek van mezelf – me realiseren dat een innerlijk verlangen me voortstuwt en dat het niet om aanzien gaat. Ik fluit mezelf regelmatig terug van te doelgericht te zijn.”
Pad
“Dit het startpunt van het Sangha-elder zijn, ik zie wel hoe het zich ontwikkelt. Het bestuur vroeg me al: “En wat, als wij jouw advies naast ons neerleggen”. Nou, ik zal niet altijd staan te juichen, maar dat is dan hoe het is, ik voeg mij. Het is beter iets te doen dan niks. Fluit me maar terug als je denkt dat dat moet. Als Sangha-elder wil ik vooral iedereen het vertrouwen meegeven dat de wijsheid in de groep is, en dat het zich ontvouwt als we gezamenlijk het pad lopen. “
je hebt het heel mooi verwoord, Annie!