Joshin Byrnes sensei in Nederland                                                                                                      door Diana Vernooij

        Joshin Byrnes sensei was in juli 2 dagen in Nederland en sprak in Den Bosch en Haarlem voor             Zen Peacemakers geïnteresseerden. Joshin Byrnes is een zenpriester en leraar in de White Plum           Lineage en Zen Peacemakers. in 2017 richtte hij Bread Loaf Mountain Zen Community op in                 Vermont (VS).  Joshin is een dharma-opvolger van Roshi Joan Halifax.

Een praktijk ontwikkelen van nieuwe kloosterleven, het praktiseren van dagelijks spiritueel leven en een gewone wereld: dat is wat Brian Joshin Byrnes wil onderzoeken met Bread Loaf Mountain Zen Community. Zijn de religieuze structuren van waaruit we leven dienstbaar?

Zo bevraagt hij ook de hiërarchie, de alwetendheid van de leraren. Hij zoekt erkenning van het meer collectief verkennen van de leer en zo wil hij ook leven in het BLMZ-centrum. Hij vertelt het allemaal in Haarlem. Op de  website van de BLMZ staat dat er drie onderdelen van het werk worden onderscheiden, gekoppeld aan de uitgangspunten van de Zen Peacemakers:

• Een zenpraktijk – de basis van leren mediteren en Boeddhisme studeren en het delen van vriendschap die zorgvuldig en aandachtig is en een antwoord op de niet geziene behoeften van anderen;
• Een gemeenschap – een mondiale, lokale en residentiële gemeenschap waar ruimte is voor tijdelijk verblijf, waaronder voor mensen die hospicezorg ontvangen;
• Een weg van dienstbaarheid – spirituele vriendschap en dienstbaarheid aan hen die in de marges van de maatschappij leven: dat is het hart van de gemeenschap.

religies

In het Zencentrum Den Bosch besprak Joshin een tekst van Dogen The Bodhisattva’s Four Methods of Guidance.  Dat ging over Giving, Kind Speech, Beneficial Action en Identity Action. De groep deelde twee aan twee met elkaar wat ieders eigen begrip van die actie is en hoe we dat in ons dagelijks leven ervaren.

In ZenPunt meditatiecentrum Haarlem vertelde Joshin dat hij begon als student theologie, betrokken bij de Dominicaanse traditie. Hij was links en vooral het atheïsme toegedaan. Via de Greystone Foundation kwam  hij in aanraking met het werk van Bernie Glassman en de Zen Peacemakers. De aanpak van de Zen Peacemakers sprak hem aan. Zen Peacemakers omvat ook andere religies. Alle religieuze tradities openen ons de ogen voor de 4 nobele waarheden. Spirituele verbeelding is overal gaande en heeft vuur nodig om gaande te blijven.

Franciscus was zo’n Peacemaker in zijn cultuur, met eenzelfde intentie en met een invloed van ruim 8 eeuwen op onze cultuur.  Franciscus kwam als jongeling terug van de oorlog met een PTSS, hij was compleet doorgedraaid. God vroeg hem zijn kerk te herbouwen. Dus met het geld van zijn vader bouwde hij een kapel. Maar hij wist dat dat daar niet bij bleef. Zijn vader stelde hem voor de keuze: of de weg gaan van de handel  en de rijkdom, of zijn eigen weg. Franciscus trok in het openbaar al zijn kleren uit, gaf ze terug aan zijn vader en koos voor de weg van God. In feite bouwde hij een nieuwe vorm van religiositeit, een gemeenschap van armoede. Hij stelde de status quo ter discussie, weigerde het priesterschap en werkte van buitenaf aan het hervormen van de binnenkant van de kerk.

Zo is ook de Zenpeacemakersbeweging simpel en authentiek. Het punt is dat het lijden bepalend is in de wereld. Het is de intentie van de Zen Peacemakers om bij deze oncomfortabele praktijk te zijn. Zoals de rijke jongeling die bij Jezus kwam en vroeg: “Ik onderhoud alle regels van het geloof, wat kan ik nog meer doen?”,  en Jezus antwoordde: “Geef al je geld aan de armen”. Dat was te veel gevraagd.

koan

Het is onze koan hoe we heden ten dage kunnen leven als we al het lijden onder ogen zien. We zijn immers doodsbang om met vragen te zitten die oncomfortabel zijn: als wij het lijden serieus nemen – wat dan?

Belangrijk is niemand uit te sluiten. In de Verenigde Staten is de politiek zeer gespleten, de ene groep verkettert de andere groep.  Als je zwart bent hoor je bij de good guys en als je wit bent, ben je een bad guy. Joshin kreeg boosheid naar zich toe toen hij bij een boeddhistische conferentie sprak. Als witte man kon hij geen goed doen. “Wij boeddhisten zouden toch  …” – die discussie hoor je nu ook rond de kwestie Roe vs Wade, c.q. de afschaffing van de abortusvrijheid. We willen iedereen aan onze zijde krijgen.  Maar we zijn zo boos, wat doen we daarmee?

De Lotussutra inspireert ons niemand buiten te sluiten. Joshin benadrukt dat we, om niemand buiten te sluiten, in de dingen moeten duiken die onze ideologie niet bevestigen.  Als je de persoon leert kennen achter de ideeën die hij uitspreekt, de dingen die hij heeft gedaan, dan verandert het frame fundamenteel. Je kunt van een zgn. slecht persoon houden, bijvoorbeeld van man die een vrouw verkrachtte of van mensen die misbruik plegen. Begrip ontstaat door contact.

We buigen naar iedereen, al miljoenen jaren buigen we naar iedereen. Laten we toch blijven buigen naar iedereen, iedereen erkennen en niemand veroordelen, niemand buitensluiten. Zo brengen we schoonheid in de wereld. Natuurlijk kunnen we ook “nee” zeggen, maar dan tegen neuroses, niet tegen mensen.

Zie: https://www.breadloafmountainzen.org/

En voor de song from the Lotus Sutra “Bodhisattva who will never disparage you”:  https://www.youtube.com/watch?v=_7Iup5me5JY